Aktualna pozycja: HomeBlog o podatkach
Udostępnij przez LinkedIn Udostępnij przez Facebook Udostępnij przez Email

Co obejmuje klauzula przeciw unikaniu opodatkowania?

Przypuszczalnie już niebawem zacznie obowiązywać w Polsce klauzula mająca na celu zwalczanie sztucznych konstrukcji podatkowych. Ma ona uniemożliwić dokonywanie czynności sprzecznych z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, dokonanych wyłącznie w celu osiągnięcia oszczędności podatkowych. Zgodnie z dodanym do Ordynacji Podatkowej art. 119a §1, czynność dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania).

 

Przy ocenie, czy sposób działania był sztuczny, będzie trzeba  wziąć pod uwagę następujące kwestie:

  • nieuzasadnione dzielenie operacji,
  • angażowanie podmiotów pośredniczących pomimo braku uzasadnienia ekonomicznego lub gospodarczego,
  • występowanie elementów prowadzących do uzyskania stanu identycznego lub zbliżonego do stanu istniejącego przed dokonaniem czynności,
  • występowanie elementów wzajemnie się znoszących lub kompensujących,
  • występowanie ryzyka ekonomicznego lub gospodarczego przewyższającego spodziewane korzyści inne niż podatkowe w takim stopniu, że należy uznać, że działający rozsądnie podmiot nie wybrałby takiego sposobu działania.

 

Sejm uchwalił brzmienie powyższych przepisów 13 maja 2016 r. Ustawa przyjęta przez Senat 19 maja 2016 r. obecnie czeka na podpis Prezydenta. Nowe przepisy wejdą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

 

Klauzula będzie mogła mieć zastosowanie w przypadku transakcji dających korzyści podatkowe powyżej 100.000 zł w danym okresie rozliczeniowym, a w przypadku podatków, które nie są rozliczane okresowo – jeżeli korzyść podatkowa z tytułu czynności przekracza 100.000 zł.

 

W razie zastosowania klauzuli, skutki podatkowe czynności będą określane na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki mógłby zaistnieć, gdyby dokonano tzw. czynności odpowiedniej. Przez czynność odpowiednią należy rozumieć taką, której podmiot mógłby dokonać, jeżeli „działałby rozsądnie i kierował się zgodnymi z prawem celami innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem i celem ustawy podatkowej”. Jeżeli natomiast z okoliczności będzie wynikać, że osiągnięcie korzyści podatkowej było jedynym celem dokonania czynności, to skutki podatkowe będą oceniane na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby tej czynności nie dokonano.

 

Przepisy będą miały zastosowanie do „korzyści majątkowej” uzyskanej po dniu wejścia w życie ustawy. W praktyce oznacza to, że klauzula będzie mogła być zastosowana w przypadku, gdy korzyść podatkowa będzie rezultatem rozwiązań wdrożonych przez podatnika przed nowelizacją ustawy. Istnieje więc ryzyko objęcia klauzulą również struktur wdrożonych przez podatników przez wejściem w życie ustawy.

 

photo by Daniele Vinaccia

AUTOR WPISU
Elżbieta Lis partner
E: elzbieta.lis@pl.Andersen.com T: +48 32 731 68 58
ZOBACZ INNE WPISY TEGO AUTORA
ZOSTAW SWÓJ KOMENTARZ

KATEGORIE WPISÓW

NAJNOWSZE KOMENTARZE

ARCHIWUM WPISÓW

© 2023 KSP Legal & Tax Advice. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Przetwarzanie danych osobowych w KSP
zamknij chcę wiedzieć więcej
Ta strona używa technologii cookies (ciasteczek)
akceptuję Polityka prywatności