- EN
- x
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 grudnia 2013 r. (sygn. I FSK 1757/12) orzekł, że kilkukrotne udzielenie pożyczki spółce zależnej, w sytuacji gdy było to konieczne ze względu na jej trudną sytuację finansową, nie powinno być wliczane do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
W rozpatrywanej sprawie spółka prowadząca działalność produkcyjną na przestrzeni kilku lat działalności udzieliła pięciu pożyczek, w tym czterech na rzecz spółki zależnej, zajmującej się dystrybucją, w której posiadała 100% udziałów, a jednej na rzecz podmiotu trzeciego. Pożyczki do spółki zależnej stanowiły pomoc finansową, wynikającą z trudnej sytuacji ekonomicznej i braku zdolności kredytowej tej spółki.
Zgodnie z art. 90 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik wykonuje zarówno czynności opodatkowane VAT, jak i czynności niedające prawa do odliczenia VAT (np. zwolnione z VAT), a nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanego albo z czynnościami opodatkowanymi albo zwolnionymi, podatnikowi przysługuje proporcjonalne prawo do odliczenia VAT naliczonego. Proporcja zasadniczo odpowiada stosunkowi obrotu z czynności opodatkowanych do obrotu z czynności zwolnionych. Jednocześnie zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. do proporcji nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji finansowych o charakterze sporadycznym. , przy czym ustawa o VAT nie definiowała tego pojęcia.
W ocenie NSA „czynność sporadyczna” na gruncie polskich przepisów oraz w świetle brzmienia art. 174 Dyrektywy 112, oznacza czynność o charakterze pomocniczym i ubocznym względem działalności głównej. Częstotliwość i powtarzalność udzielania pożyczek nie jest decydująca, natomiast istotne znaczenie mają gospodarcze przyczyny ich udzielenia. W rozpatrywanym stanie faktycznym cztery z pięciu pożyczek zostały udzielone w celu zapewnienia finansowania spółki zależnej, która znalazła się w trudnej sytuacji ekonomicznej, a której niezakłócona działalność leżała w interesie gospodarczym spółki-pożyczkodawcy. Tym samym, sąd uznał że udzielenie pożyczki przyczyniło się do generowania wysokości obrotów w głównej działalności spółki-pożyczkodawcy, tj. w działalności produkcyjnej.
Dla oceny danej czynności jako pomocniczej istotną okolicznością jest stopień zaangażowania aktywów, od których przysługuje prawo do odliczenia VAT. W omawianej sprawie pożyczone kwoty spowodowały niewielkie zaangażowanie majątku spółki. Tym samym kilkukrotne udzielenie pożyczki oraz jednorazowe udzielenie pożyczki podmiotowi trzeciemu, każdorazowo stanowiły czynności sporadyczne, które nie podlegają wliczeniu do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.
Przy okazji warto zwrócić uwagę na wyrok WSA w Gliwicach z 17 grudnia 2013 r. (sygn. III SA/Gl 1492/13). W sprawie tej spółka zajmująca się sprzedażą samochodów postanowiła rozpocząć udzielanie wybranym klientom pożyczek na zakup samochodu. W ocenie spółki fakt, że będzie to oferta skierowana jedynie do wybranych podmiotów, a także okoliczność, że zamierza ona udzielać maksymalnie 10 takich pożyczek w ciągu roku, przemawiają za uznaniem ich za czynności sporadyczne, które nie podlegają wliczeniu do obrotu na potrzeby określenia proporcji. Z powyższym nie zgodził się jednak Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji indywidualnej, ani WSA w Gliwicach w wyroku wydanym w wyniku wniesienia skargi przez spółkę. W ocenie organu oraz WSA spółka w rzeczywistości zamierza rozszerzyć działalność o udzielanie pożyczek, a zatem czynności te nie będą miały charakteru pomocniczego, ale staną się częścią głównej działalności. Decyduje o tym m.in. okoliczność wpisania działalności w zakresie udzielania pożyczek do PKD oraz umowy spółki, a także zamiar wykonywania ich w sposób stały i zorganizowany, w sposób odpowiadający na zapotrzebowania rynku, nawet jeśli krąg potencjalnych pożyczkobiorców będzie ograniczony.
Warto pamiętać, że od 1 stycznia 2014 r. przepis art. 90 ust. 6 ustawy o VAT uległ zmianie. Obecnie wyłącza się z kalkulacji proporcji „pomocnicze” transakcje finansowe. Takie sformułowanie przepisu w lepszy sposób odzwierciedla postanowienia Dyrektywy VAT. Omawiane powyżej wyroki interpretowały przepis o czynnościach sporadycznych w duchu Dyrektywy VAT, tj. analizując, czy są to czynności pomocnicze. Tym samym przytoczone orzeczenia pozostają aktualne również na gruncie stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2014 r.
Photo by www.sxc.hu