- EN
- x
Inwestorzy działający w specjalnych strefach ekonomicznych (SSE) korzystają ze zwolnienia z CIT dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej na terenie strefy. Czasem jednak inwestor posiada także zakład poza strefą, w którym wykonuje część procesu produkcyjnego. Skutkuje to koniecznością przyporządkowania części uzyskanego dochodu do działalności pozastrefowej, podlegającej opodatkowaniu. Inwestor może także zlecić podmiotowi pozastrefowemu jeden z etapów produkcji wyrobu strefowego. Kontrowersje budzi to, czy także w tym przypadku część dochodu inwestora należy opodatkować.
Produkcja poza strefą
Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej, udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych – Dz.U z 2008 r. nr 232, poz. 1548, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się na podstawie danych jednostki organizacyjnej, prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.
Jeśli inwestor, posiadający zezwolenie strefowe, uzyskuje przychód ze sprzedaży produktu, który został częściowo wytworzony w jego zakładzie poza strefą, część dochodu ze sprzedaży wyrobu gotowego należy przypisać działalności pozastrefowej, podlegającej opodatkowaniu CIT. Trzeba tego dokonać w oparciu o przepisy o cenach transferowych. Należy zatem ustalić, ile kosztowałoby nabycie od podmiotu niepowiązanego usługi wykonanej w zakładzie pozastrefowym inwestora. Taka cena będzie przychodem ze sprzedaży podlegającym opodatkowaniu, a jednocześnie kosztem uzyskania przychodu zwolnionego z opodatkowania. Natomiast przychód opodatkowany należy obniżyć o związane z nim koszty uzyskania (tj. koszty procesu pozastrefowego), tym samym ustalając podstawę opodatkowania CIT oraz podatek należny.
Zlecenie na zewnątrz
Organy podatkowe mają od pewnego czasu tendencję do rozciągania stosowania takiej procedury także na sytuacje, w których inwestor strefowy nabywa usługi obróbki swoich wyrobów poza strefą od podmiotu zewnętrznego (np. wytworzony w strefie produkt jest malowany czy pakowany poza strefą, a następnie trafia z powrotem do magazynu w strefie). Przykładowo, takie rozstrzygnięcie znalazło się w interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 5 listopada 2013 r. (nr IBPBI/2/423-1049/13/MO).
Podejście to prowadzi jednak do zniekształcenia zasady stosowania cen transferowych. Zewnętrzny dostawca usług sprzedaje je bowiem z założeniem zysku, po cenie, którą można uznać za rynkową. Wygenerowany zysk podlega u niego opodatkowaniu. Zapłacona mu kwota powinna być zatem kosztem uzyskania przychodu zwolnionego z opodatkowania u inwestora strefowego. Nie ma uzasadnienia przypisywanie tej fakturze zakupowej także części marży zysku wygenerowanej u inwestora strefowego. Takie przypisanie powoduje wręcz, że koszt uzyskania przychodu zwolnionego z opodatkowania jest wyższy od cen rynkowych. To sprzeczne z treścią analizowanych przepisów rozporządzenia.
Pozytywny sygnał
Można zaobserwować pozytywny dla inwestorów strefowych zwrot stanowiska. W interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 15 stycznia 2014 r. nr IBPBI/2/423-1356/13/AP, słusznie stwierdzono, że „sam fakt wykorzystania w procesie produkcji usług podmiotów zewnętrznych zlokalizowanych poza terenem strefy nie może być utożsamiany z częściowym prowadzeniem działalności przez wnioskodawcę poza terenem strefy”. Wydatki ponoszone na rzecz kooperantów pozastrefowych w związku z wytworzeniem produktu strefowego należy traktować jako koszty uzyskania przychodów, mające wpływ na dochód podlegający zwolnieniu z CIT.
Miejmy nadzieję, że takie podejście się ugruntuje, co miałoby pozytywny wpływ zarówno na inwestorów strefowych, jak i ich kooperantów działających w otoczeniu SSE.
Photo by Gareth Weeks, http://www.sxc.hu