Aktualna pozycja: HomeBlog o prawie
Udostępnij przez LinkedIn Udostępnij przez Facebook Udostępnij przez Email

Iceland Food vs Iceland – nazwa państwa znakiem towarowym

Oponowanie przeciwko rejestrowaniu przez islandzkie przedsiębiorstwa znaków towarowych zawierających oznaczenie „iceland” wywołało oburzenie rządu islandzkiego, który postanowił zaradzić temu problemowi. Zgodnie z aktualnymi informacjami, wobec bezskuteczności rozmów dotyczących ugodowego zakończenia sporu, islandzki rząd w listopadzie 2016 r. złożył do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) wniosek o unieważnienie znaku towarowego ICELAND.

 

Wniosek o rejestrację słownego znaku towarowego ICELAND został złożony przez Iceland Foods w kwietniu 2002 roku. Natomiast prawo ochronne przyznano dopiero w 2014 r. pomimo pięciu opozycji (jedna złożona przez Icelandair EHF). Polskie prawo własności przemysłowej przewiduje w art.  1291 ust. 1 pkt. 12, że nie udziela się prawa ochronnego na oznaczenie, które ze swojej istoty może wprowadzać odbiorców w błąd, w szczególności co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towaru. Podobną regulację zawiera ujednolicone Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (dalej: „Rozporządzenie”), zgodnie z którym nie są rejestrowane znaki towarowe, które składają się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć w obrocie do oznaczania rodzaju, jakości, ilości, przeznaczenia, wartości, pochodzenia geograficznego lub czasu produkcji towaru lub świadczenia usługi, lub innych właściwości towarów lub usług (art. 7 ust. 1 pkt. c). Dlaczego zatem oznaczenie uzyskało ochronę pomimo obowiązywania przytoczonego przepisu unijnego?

 

Podstawą rejestracji mogło być nabycie przez znak tzw. wtórnej zdolności odróżniającej. Stosownie bowiem do art. 7 ust. 3 Rozporządzenia, wskazana bezwzględna przyczyna rejestracji nie ma zastosowania, jeżeli w następstwie używania znak towarowy uzyskał charakter odróżniający w odniesieniu do towarów lub usług, dla których występuje się o rejestrację. Zatem najwidoczniej istnieje możliwość zarejestrowania oznaczenia, które korzysta z nazwy państwa pod warunkiem, że znak był intensywnie używany przez odpowiedni okres wskutek czego, oznaczenie stało się rozpoznawalne dla znaczącej części uczestników rynku europejskiego i nie jest kojarzone z danym państwem, ale z towarami i usługami dla których złożony został wniosek o rejestrację.

 

Przepisy Rozporządzenia dotyczące unieważnienia prawa ochronnego również wskazują, że unijny znak towarowy, który został zarejestrowany z naruszeniem art. 7 ust. 1 lit. c), nie może zostać unieważniony, jeżeli w wyniku jego używania uzyskał on po jego rejestracji odróżniający charakter w odniesieniu do towarów lub usług, dla których jest zarejestrowany. W związku z tym, mając na uwadze istotne pobudki Islandii, a także długą historię sieci supermarketów na rynku europejskim (przedsiębiorstwo założono w 1970 r., przy czym kilka sklepów Iceland Foods znajduje się także na Islandii), trudno przewidzieć, które argumenty organ uzna za przeważające: zdolność odróżniającą znaku, czy opisowy charakter oznaczenia wskazujący jedynie pochodzenie geograficzne produktu. Tym jednak spór jest ciekawszy i wart śledzenia.

 

Photo by Piotr Wojtkowski | all-free-download.com

AUTOR WPISU
ksp
E: kancelaria@ksplegal.pl T: +48 32 731 68 50
ZOBACZ INNE WPISY TEGO AUTORA
ZOSTAW SWÓJ KOMENTARZ

KATEGORIE WPISÓW

NAJNOWSZE KOMENTARZE

ARCHIWUM WPISÓW

© 2023 KSP Legal & Tax Advice. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Przetwarzanie danych osobowych w KSP
zamknij chcę wiedzieć więcej
Ta strona używa technologii cookies (ciasteczek)
akceptuję Polityka prywatności