Aktualna pozycja: HomeBlog o podatkach
Udostępnij przez LinkedIn Udostępnij przez Facebook Udostępnij przez Email

Koszty zakwaterowania cudzoziemców - pracowników tymczasowych poniesione przez pracodawcę nie stanowią dla nich przychodu

Taki wniosek płynie z wyroku WSA w Poznaniu z 14 czerwca 2018 r. (I SA/Po 352/18), którym sąd uchylił wydaną interpretację indywidualną. W ocenie Sądu koszty zakwaterowania nie stanowią przychodu pracownika, gdyż udostępnienie zakwaterowania pracownikom leży w bezpośrednim ekonomicznym interesie pracodawcy. Wyrok ten ma duże znaczenie wobec powiększającego się deficytu pracowników i coraz częstszego zatrudniania cudzoziemców przez polskich pracodawców.

 

Przychód podatkowy pracownika czy zleceniobiorcy z tytułu nieodpłatnego świadczenia od wielu lat budzi kontrowersje w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w stanowiskach organów podatkowych. Przepisy podatkowe nie regulują bowiem kryteriów, na podstawie których określone okoliczności świadczyłyby o powstaniu przychodu pracownika z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

 

Omawiany wyrok WSA wpisuje się w linię orzeczniczą sądów administracyjnych powstałą w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13) w zakresie „innych nieodpłatnych świadczeń” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią świadczenie powinno zostać uznane za przychód, jeśli zostało spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z niego dobrowolnie) i w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy), a jednocześnie przyniosło mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. Ponadto korzyść ta musi być wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich pracowników).

 

Osią sporu w sprawie rozstrzyganej przez WSA była zatem odpowiedź na pytanie, czy wydatki agencji pracy tymczasowej na zapewnienie noclegów pracownikom tymczasowym lub zleceniobiorcom, zostały poniesione w interesie pracodawcy czy poszczególnych pracowników. WSA słusznie wskazał, że pracownicy zaspokajają swoje potrzeby mieszkaniowe w innym miejscu i w inny sposób, a gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków wynikających z umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, nie mieliby powodu do ponoszenia kosztu takich noclegów. Rozstrzygnięcie WSA na pewno zachęci do zatrudniania osób zamieszkałych daleko od siedziby pracodawcy i oferowania im z tego względu nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego zakwaterowania, w tym cudzoziemców.

 

Photo by Michael Gaida

ZOSTAW SWÓJ KOMENTARZ
© 2023 KSP Legal & Tax Advice. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Przetwarzanie danych osobowych w KSP
zamknij chcę wiedzieć więcej
Ta strona używa technologii cookies (ciasteczek)
akceptuję Polityka prywatności