Wszyscy będziemy oszczędzać - o pracowniczych planach kapitałowych cz.2

Jako pierwsi na wdrożenie obowiązków związanych z wejściem w życie ustawy o PPK muszą być gotowe podmioty zatrudniające co najmniej 250 osób.  Pracodawcy zatrudniający powyżej 50 osób będą mieli więcej czasu na przygotowanie i wdrożenie PPK (obowiązek utworzenia programu obejmie ich od 1 stycznia 2020 r).  Docelowo program grupowego oszczędzania obejmie wszystkich pracodawców.

Przypomnijmy, że ustawa o PPK za pracownika (osobę zatrudnioną) uznaje każdego, kto:

• jest zatrudniony na podstawie Kodeksu pracy,
• wykonuje pracę nakładczą,
• jest zatrudniony na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie Kodeksem cywilnym, stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
• jest członkiem rady nadzorczej wynagradzanym z tytułu pełnienia funkcji.

Ustawa  zakłada dobrowolność uczestnictwa w PPK.  Dobrowolność rozumiana jest w odniesieniu do pracownika, który co prawda automatycznie stanie się uczestnikiem PPK, jednak będzie mógł złożyć pracodawcy oświadczenie o rezygnacji z uczestnictwa w programie.

Co będzie musiał zrobić pracodawca?

Pracowniczy Plan Kapitałowy tworzy pracodawca, a zgromadzonymi środkami zarządzać będzie wybrana przez niego instytucja finansowa.  W procesie jej wyboru obowiązkowo wezmą udział związki zawodowe funkcjonujące w danym zakładzie pracy.  Pracodawca będzie musiał „zapisać” do PPK pracowników, którzy nie ukończyli 55 lat.  Osoby starsze będą mogły uczestniczyć w PPK na pisemny wniosek złożony pracodawcy.

Podstawowym obowiązkiem pracodawców jest utworzenie PPK we wskazanym w ustawie terminie.  W praktyce oznaczać to będzie:

• wybór instytucji finansowej wspólnie z działającą u pracodawcy organizacją związkową lub reprezentacją pracowników,
• podpisanie umowy o zarządzanie z wybraną instytucją finansową (w terminie 3 miesięcy od powstania obowiązku utworzenia PPK dla danego pracodawcy),
• zorganizowanie kampanii informacyjnej dla pracowników,
• utworzenie listy osób obligatoryjnie zapisanych do programu,
• przyjmowanie deklaracji o rezygnacji z uczestnictwa w PPK,
• dokonywanie wpłat do PPK (podstawowa składka pracodawcy wyniesie 1,5% wynagrodzenia brutto uczestnika, możliwe też będzie wpłacanie wyższych składek),
• co 4 lata informowanie pracowników , którzy zrezygnowali z uczestnictwa w PPK, o ponownym ich zapisaniu do programu,
• monitorowanie wieku pracowników,
• prowadzenie dokumentacji i przekazywanie informacji właściwym podmiotom, w tym organom nadzorczym.

Dodatkowo warto wspomnieć o ewidencji Pracowniczych Programów Kapitałowych oraz portalu PPK , które ma prowadzić Polski Fundusz Rozwoju (informacje na temat zawartych umów o zarządzanie, pracodawcach i uczestnikach programu będą musiały być przekazywane do PFR).

Powszechny program oszczędzania PPK ma być w założeniu ustawodawcy realizowany etapami – najwięksi pracodawcy będą jednak jako pierwsi testować w praktyce nowe rozwiązania prawne.  Na wdrożenie PPK najprawdopodobniej będą mieli kilka miesięcy – czy to dużo?  Czas pokaże.

Photo by geralt